Courtly Chronicles: Scenes of Royal Life in Spanish Painting, Jonathan Brown’ın 16. yüzyıldan 18. yüzyıla kadar İspanyol resminde kraliyet yaşamının temsilini inceleyen bir kitabıdır. Brown, İspanyol ressamların sanatlarını monarşinin gücü ve prestijinin görsel bir kaydını kurmak ve Habsburg ve Bourbon hanedanlarının yönetimini meşrulaştırmak için kullandıklarını savunur.
Kitap üç parçaya ayrılmıştır. İlk bölüm, erken Rönesans’tan Barok dönemine kadar İspanyol fotoğraf sanatının evveliyatına genel bir bakış sunar. İkinci bölüm, İspanyol ressamların portreler, zamanı resimler ve alegoriler dahil olmak suretiyle kraliyet yaşamını temsil etmelerinin değişik yollarını inceler. Üçüncü bölüm, İspanyol resminin Avrupa sanatı üstündeki tesirini tartışır.
Brown’ın kitabı, İspanyol sanatı ve tarihiyle ilgilenen hepimiz için kıymetli bir kaynaktır. Mevzuya dair kapsamlı bir genel bakış sunar ve sanatın siyasal gücü yansıtmak ve meşrulaştırmak için iyi mi kullanılabileceği hikayesinde içgörüler sunar.
| Antet | Yanıt |
|---|---|
| Saray kronikleri | Kraliyet ve soyluların yaşamlarını mevzu edinen bir tür tarih yazımı. |
| İspanyol fotoğraf | 15. ve 16. yüzyıllarda İspanya’da gelişen bir fotoğraf stili. |
| Kraliyet yaşamı | Kraliyet ve asilzadelerin hayat seçimi. |
| Sanat zamanı | Sanatın incelenmesi ve zamanla gelişimi. |
| Boyama özellikleri | Bir resmi meydana getiren mevzu, üslup ve teknik benzer biçimde değişik unsurlar. |
II. İspanyol fotoğraf sanatı
İspanyol resminin erken Orta Yüzyıl’a kadar uzanan uzun ve varlıklı bir zamanı vardır. İspanyol resminin hayatta kalan en eski örnekleri, dini sahneleri tasvir eden duvar resimleri ve fresklerin bulunmuş olduğu bölgenin Romanesk kiliselerinde bulunur. Gotik dönemde İspanyol resmi gelişmeye devam etti ve Bartolomé Bermejo ve Fernando Gallego benzer biçimde sanatçılar hem İtalyan bununla beraber Flaman sanatından etkilenen eserler üretti.
Rönesans, İspanyol resmine yeni bir gerçekçilik düzeyi getirdi ve Diego Velazquez ve Francisco de Zurbaran benzer biçimde sanatçılar insan figürünü büyük bir ayrıntıyla ele geçiren eserler yarattı. Barok periyodu, Francisco de Goya ve Bartolomé Esteban Murillo benzer biçimde sanatçıların hem acıklı bununla beraber romantik olarak yüklü eserler üretmesiyle dini resmin yükselişine şahit oldu.
19. yüzyılda, Romantizm olarak malum yeni bir İspanyol fotoğraf stili ortaya çıktı. Bu yoldam, duygu ve drama vurgusuyla karakterize edildi ve Francisco de Goya ve José de Ribera benzer biçimde sanatçılar çoğu zaman karanlık ve kasvetli eserler üretti.
20. yüzyılda İspanyol resminde daha çok çeşitlenme görüldü ve Pablo Picasso ve Salvador Dalí benzer biçimde sanatçılar hem yenilikçi bununla beraber zorlayıcı eserler yarattı. İspanyol resmi, Miquel Barceló ve Eduardo Chillida benzer biçimde sanatçılar hem görsel olarak çarpıcı bununla beraber düşündürücü eserler ürettiği için canlı ve dinamik bir sanat formu olmaya devam ediyor.
III. İspanyol resminin özellikleri
İspanyol fotoğraf sanatı canlı renklerin kullanması, ince detay ve dini temalarla öne menfaat.
İspanyol ressamlar eserlerini yaratmak için yağlıboya, fresk ve tempera benzer biçimde muhtelif teknikler kullanmışlardır.
İspanyol fotoğraf sanatının, erken Orta Yüzyıl’a kadar uzanan uzun ve varlıklı bir geçmişi vardır.
En meşhur İspanyol ressamlar içinde Diego Velazquez, Francisco Goya ve Pablo Picasso yer alır.
İspanyol fotoğraf sanatının sanat zamanı üstünde mühim bir tesiri olmuştur ve bu etkiyi dünyanın dört bir tarafındaki sanatçıların eserlerinde görmek mümkündür.
IV. Meşhur İspanyol ressamlar
Aşağıda meşhur İspanyol ressamların kronolojik olarak sıralanmış bir sıralaması yer almıştır:
- Diego Velázquez (1599-1660)
- Francisco de Zurbaran (1598-1664)
- Bartolome Esteban Murillo (1618-1682)
- Alonso Cano (1601-1667)
- José de Ribera (1591-1652)
- Francisco de Goya (1746-1828)
- Francisco Fortuny (1838-1874)
- Eduardo Rosales (1836-1896)
- Joaquín Sorolla (1863-1923)
- Pablo Picasso (1881-1973)
- Salvador Dalí (1904-1989)
- Joan Miró (1893-1983)
V. İspanyol fotoğraf hareketleri
İspanyol fotoğraf zamanı, her biri kendine has bir yoldam ve teknikle karakterize edilen bir dizi değişik harekete ayrılabilir. En mühim İspanyol fotoğraf hareketlerinden bazıları şunlardır:
- Gotik devre (12.-15. yüzyıllar)
- Rönesans periyodu (15.-16. yüzyıllar)
- Barok periyodu (17. asır)
- Rokoko periyodu (18. asır)
- Duygusal devre (19. asır)
- Realist devre (19. asır)
- Izlenimci devre (19. asır)
- Post-Izlenimci devre (20. asır)
- Kübizm periyodu (20. asır)
- Sürrealist devre (20. asır)
- Soyut Ekspresyonist devre (20. asır)
- Pop Art periyodu (20. asır)
Bu akımların her biri kendine has özelliklere sahipti ve İspanyol fotoğraf sanatının bir tüm olarak gelişimini şekillendirmeye destek oldular.
VI. İspanyol fotoğraf stilleri
İspanyol fotoğraf stilleri, ülkenin değişen toplumsal, politik ve dini manzarasını yansıtarak zaman içinde evrimleşmiştir. İspanyol resminin en eski örnekleri Roma dönemine kadar uzanır ve Roma tanrılarını ve tanrıçalarını tasvir eden duvar resimleri ve mozaikleri ihtiva eder. Orta Yüzyıl süresince İspanyol resmi, altın varak ve düz, stilize figürlerin kullanımıyla karakterize edilen Bizans stilinden etkilenmiştir. Rönesans’ta İspanyol resmi, Leonardo da Vinci ve Raphael benzer biçimde İtalyan sanatçıların eserlerinden etkilenerek daha doğalcı bir yoldam benimsemeye başladı. Barok dönemde, chiaroscuro kullanması ve fer ve karanlığın kuvvetli kontrastlarıyla karakterize edilen daha acıklı ve etkisinde bırakan bir fotoğraf stili ortaya çıktı. Rokoko periyodu, zenginlik ve aşırılık zamanıydı ve İspanyol resmi, süslü detaylar ve pastel renkler kullanımıyla bu eğilimi yansıttı. Neoklasik dönemde, antik Yunan ve Roma eserlerinden esin alan daha klasik bir fotoğraf stiline dönüş görüldü. Duygusal devre, inkilap ve ayaklanma zamanıydı ve İspanyol resmi, duygu ve tutkuya verdiği vurgu ile bu havayı yansıttı. Realist devre, sosyal gerçekçiliğin zamanıydı ve İspanyol resmi bayağı insanların hayatlarını realist ve genellikle hoş olmayan bir biçimde tasvir etti. İzlenimci dönemde, ışığın ve rengin geçici etkilerini yakalamaya odaklanan yeni bir fotoğraf stili ortaya çıktı. Post-izlenimci devre, gözlem ve yenilik zamanıydı ve İspanyol resmi dünyayı temsil etmenin yeni yollarını keşfetti. Kübizm periyodu, tecrit zamanıydı ve İspanyol resmi geleneksel görüş açısı ve temsil kurallarından uzaklaştı. Sürrealist devre, rüyalar ve kabuslar zamanıydı ve İspanyol resmi bilinçaltını gerçeküstü ve rüya benzer biçimde bir biçimde tasvir etti. Soyut Ekspresyonist devre, ekspresyonizmin zamanıydı ve İspanyol resmi, sanatçının tinsel duygularını anlatım etmek için yürekli renkler ve jestsel fırça darbeleri kullandı. Minimalist devre, sadeliğin zamanıydı ve İspanyol resmi, refah ve sükunet duygusu yaratmak için sınırı olan bir renk paleti ve sıradan şekiller kullandı. Postmodern devre eklektizm zamanıydı ve İspanyol resmi, yeni ve benzersiz bir sanat biçimi yaratmak için muhtelif stillerden ve etkilerden yararlandı.
VII. İspanyol fotoğraf teknikleri
İspanyol fotoğraf teknikleri, ülkenin değişen sanat içerikli stillerini ve etkilerini yansıtarak zaman içinde evrimleşmiştir. İspanyol resminin ilk zamanlarında sanatçılar tempera, fresk ve yağlı boya benzer biçimde muhtelif teknikler kullanmışlardır. Tempera, ivedi kuruyan ve kullanması basit olduğundan erken devre İspanyol resimlerinde popüler bir ortamdı. Fresk de kullanılmıştır sadece ustalaşması daha zor bir teknikti. Yağlı boya, 16. yüzyılda İspanyol resminin baskın ortamı halini aldı ve 19. yüzyıla kadar İspanyol ressamlar için en popüler ortam olmaya devam etti.
19. yüzyılda İspanyol ressamlar Empresyonizm ve Kübizm benzer biçimde yeni teknikler denemeye başladılar. Bu yeni teknikler sanatçıların çağdaş dünyanın değişen ışığını ve renklerini yakalamasına imkan sağlamış oldu. 20. yüzyılda İspanyol ressamlar Sürrealizm ve Soyut Ekspresyonizm benzer biçimde yeni teknikler denemeye devam ettiler. Bu yeni teknikler sanatçıların dünyaya dair kendi benzersiz vizyonlarını anlatım etmelerine imkan sağlamış oldu.
Günümüzde İspanyol ressamlar tempera, fresk ve yağlı boya benzer biçimde geleneksel medyaların yanı sıra akrilik boya ve sprey boya benzer biçimde çağdaş medyalar da dahil olmak suretiyle muhtelif teknikler kullanmaktadır. İspanyol ressamlar kendilerini sanat içerikli olarak anlatım etmenin yeni yollarını bulmak için yeni teknikler denemeye devam etmektedir.
VIII. İspanyol fotoğraf ortamı
İspanyol fotoğraf ortamı, İspanyol resimleri kurmak için kullanılan malzemeler ve tekniklere atıfta bulunur. İspanyol resminde kullanılan en yaygın ortamlar yağlı boya, tempera boya ve fresktir.
Yağlı boya, keten tohumu hasım ya da ceviz hasım benzer biçimde kuruyan bir yağda asılı kalan pigmentlerden meydana getirilen bir boya türüdür. Yağlı boya, oldukça fazla tafsilat ve denetim elde eden yavaş kuruyan bir ortamdır. Ek olarak oldukça yönlü bir ortamdır ve oldukça muhtelif efektler yaratmak için kullanılabilir.
Tempera boya, yumurta sarısıyla karıştırılmış pigmentlerden meydana getirilen bir boya türüdür. Tempera boya, süratli kuruyan bir ortamdır ve bu da onu ahşap ya da metal benzer biçimde çalışılması zor yüzeylerde boyama için ülkü hale getirir. Tempera boya ek olarak oldukça dayanıklı bir ortamdır ve yüzyıllarca katlanabilir.
Fresk, kaygan sıva üstüne meydana getirilen bir fotoğraf türüdür. Fresk, çalışılması oldukça zor bir ortamdır, sadece en güzel ve kalıcı resimlerden kimilerini üretebilir.
İspanyol ressamlar bu üç temel malzemenin yanı sıra suluboya, pastel boya ve kömür benzer biçimde muhtelif öteki malzemeleri de kullanmışlardır.
IX. İspanyol fotoğraf müzeleri
İspanya’da İspanyol fotoğraf koleksiyonlarını barındıran birçok müze bulunmaktadır. Bunlardan en dikkat çekenleri şunlardır:
- Dünyanın en büyük İspanyol fotoğraf koleksiyonlarından birine haiz olan Madrid’deki Prado Müzesi.
- Barselona’daki Prado Milli Müzesi, Katalan ve İspanyol fotoğraf koleksiyonuna ev sahipliği yapıyor.
- Bilbao Güzel Sanatlar Müzesi’nde 14. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar uzanan İspanyol ve Avrupa resimlerinden oluşan bir koleksiyon bulunmaktadır.
- 14. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar uzanan İspanyol ve Avrupa fotoğraf koleksiyonuna ev sahipliği icra eden Valencia Güzel Sanatlar Müzesi.
- 15. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar uzanan İspanyol ve Avrupa fotoğraf koleksiyonuna ev sahipliği icra eden Sevilla Güzel Sanatlar Müzesi.
Bunlar İspanya’da İspanyol fotoğraf koleksiyonlarını barındıran oldukça sayıda müzeden yalnız birkaçı. Daha eksiksiz bir sıralama için lütfen aşağıdaki internet sayfalarına bakın:
1. “Saray Günlükleri: İspanyol Resminde Kraliyet Yaşamından Görüntüler” isimli kitap ne hakkındadır?
2. Kitabın temel özellikleri nedir?
3. Kitabı nereden satın alabilirim?
0 Yorum